Stary poeta

Stary Poeta

Stary poeta przez chwilę

Czuł się jak wybraniec losu

Po raz pierwszy od lat

Uśmiechnęła się do niego Muza

Nie przypuszczał wtedy,

Że jej uroczy, zachęcający uśmiech

Który go inspirował do tworzenia

Mógłby być zwodniczy

Wierzył, że jest wybrańcem

A ona ledwo musnęła go swoim

Niebiańskim skrzydłem

I pofrunęła dalej

Będzie znowu próbował pisać

Mimo wszystko